Comrade Winston stond op 24 oktober als afsluiter op Schönes Wochenende, het slot waarvan hij zelf aangeeft zich het beste thuis te voelen. Het meerendeel van het publiek was al vroeg aanwezig voor de 3-uur set van Roel Zweers, die werd opgevolgd door de genadeloze live-set van Unam Zetineb.
Comrade Winston, roepnaam Lars, mocht laten zien wat hij in huis heeft en deed dat met verve. Om half zeven was het publiek nog steeds lastig van de dansvloer af te krijgen. Tijd om al luisterend naar Schönes Podcast 15 een interview met deze 20-jarige vinyljunk te lezen.
- Wanneer begon je met dj-en, en wat of wie heeft jou het meest beïnvloed om zelf met muziek bezig te zijn?
Ik ben mijn hele leven al bezig geweest met muziek. Mijn vader is gitarist, hij schreef muziek en nam het ook op. Het duurde niet lang voordat ik zelf ook een gitaar oppakte en ik heb jaren lang fanatiek geoefend, maar op het spelen in bands ben ik enorm afgeknapt en daardoor ging ik langzaam steeds minder spelen. Ik bleef veel zoeken naar nieuwe interessante muziek en ik voelde me schuldig dat ik niks deed met mijn eigen muzikaliteit. Uiteindelijk, toen ik een jaar of 20 was, ontdekte ik techno en wist ik wat ik met mijn creativiteit wilden doen; het was ook toen dat ik elk weekend bij een feest te vinden was, meestal vlakbij de DJ booth. Ik vond het ongelofelijk hoeveel expressie techno kan hebben door zo minimalistisch te blijven en dat allemaal met vreemde alienesque geluiden die je nergens anders hoorde: Ik was verkocht.
- Hoe zou jij jouw draaistijl omschrijven en hoe is deze veranderd sinds je eerste set voor ‘onbekend’ publiek?
Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld door melancholie en emotie in muziek en dat probeer ik ook in mijn selectie te verwerken maar ik wissel emotionele tracks graag af met wat killere ritmische tracks, die werken prima als emulgator om alles bij elkaar te krijgen en zorgen ervoor dat een set wat meer variatie en meer funk krijgt. Voor publiek draaien is natuurlijk heel anders, omdat je op zoek bent naar welke tracks het beste werken op dat moment en je dan af gaat tasten wat het publiek wil binnen het kader van jouw selectie. Vanuit daar probeer ik een spanningsboog in mijn set te creëren.
- Sinds kort ben je programmeur van Nachtsport, kun je ons meer vertellen over het concept en over wat bezoekers kunnen verwachten als ze naar de volgende Nachtsport gaan op 6 februari?
Ik werd ergens begin 2015 gevraagd of ik interesse had om de programmering van Nachtsport te doen. Daarmee is de muzikale koers van Nachtsport wat gaan afwijken, met die rollende minimal sounds van vroeger heb ik weinig affiliatie en ik probeerde een ietwat minder voorspelbare sound neer te zetten. Ik vind het belangrijk dat de artiesten die wij boeken iets interessants of innoverends aan tafel brengen maar het moet wel iets zijn dat er toe doet op de dansvloer. De komende Nachtsport is weer lekker divers: wij hebben Reggy van Oers die met verfijnde diepe techno echt het publiek mee op reis neemt en rijzende ster Stranger die met zijn 90’s revival sound de avond met een bang gaat afsluiten. Thomas Elmore zal all-night-long in de kleine zaal de avond wat dynamiek geven met zijn altijd smaakvolle selectie house en ik verzorg de avond van een passende warm-up.
- Schönes Podcast nummer 15 staat op jouw naam. Hoe ben je tot het samenstellen van de tracks in de podcast gekomen? En welke track uit deze selectie spreekt je het meest aan?
Ik ben een fanatiek verzamelaar van vinyl en DJ’en is voor mij een expressie van verzamelaar zijn, dus ik hou het altijd vinyl-only. Ik ben ervan overtuigd dat techno nu in een hele mooie creatieve phase zit en veel hedendaagse techno is volgens mij steengoed, dus ik ben gaan kijken hoe ik een mooie spanningsboog krijg met melodie, ritme en funk. Ik vind een hoop van deze tracks bijzonder maar als ik er eentje moet kiezen dan wordt het Aurora Halal – Shapeshifter: deze track zweeft ergens tussen house en techno en gebruikt heel erg weinig elementen, maar kan desondanks zo veel emotie uitdrukken.
In ieder geval kunnen we stellen dat Nijmegen weer een techno-talent rijker is. Geniet nog even van podcast 15 en je zult merken dat Lars zijn platen niet blindelings de draaitafel opslingert, maar dat het beproefde keuzes zijn die het publiek met gemak 2,5 uur kan bekoren.